Mijn huis voor en na het ontspullen is een wereld van verschil. De kasten puilen niet meer uit, ik koop vrijwel niks nieuws meer en het huis blijft makkelijk opgeruimd. In de zomer vertoef ik zonder moeite in ons tiny house op de volkstuin en merk ik dat in dat huisje precies past wat ik nodig heb. Minimalisme blijkt een zegen te zijn! In winkels vraag ik me soms af waarvoor al dingen nou nodig zijn en hoe shoppen voor mij ooit iets leuks was. Soms, want zo vaak kom ik ook niet meer in winkels.
Meer lezen: een terugblik op ontspullen voor & na en mijn inzicht in mijn relatie met spullen.
Ik maakte een lijst met dingen die ik gedag heb gezegd bij het minimaliseren, nu niet meer nodig heb en ook dankzij minimalisme niet meer zal kopen.
- Tosti-ijzer: werd bijna niet gebruikt en kan ook prima in een pan
- Elektrische grill: zelfde overweging als het tosti-ijzer
- Twaalf wijnglazen: we drinken zelden wijn en voor die paar keer dat er gasten komen, wil ik geen kastje vol hebben staan
- Taartvormen: ik had ze in alle vormen en maten, maar een ronde vorm en een cakeblik zijn genoeg
- Elektrische mixer: ik was zelfs vergeten dat ik de mixer had
- Kookboeken: we hebben er nog maar een en gebruiken voor de rest het internet
- Theepot: hoe vaak drinken we nou thee met genoeg mensen om de pot leeg te drinken voor de thee koud is?
- Elektrische sinaasappelpers: die paar keer kopen we wel verse sap in de winkel
- Fohn: ik had een fohn omdat ik vond dat dat zo hoorde, maar uiteindelijk gebruikte ik het nooit
- Mijn blasers en zakelijke jasjes: ik vond ze niet prettig om te dragen, maar ik dacht dat het noodzakelijk was bij zakelijke kleding
- Vijftien pums: afwisselen is leuk, maar uiteindelijk droeg ik toch steeds dezelfde hakken die wél fijn liepen
- Kokerrokken: ik vond ze prachtig, maar het was een ramp op de fiets en zelfs op de trap
- Hardloopschoenen: ik moest toegeven dat hardlopen het niet zou worden voor mij, dus verkocht ik de schoenen
- Handtassen: als mijn tas bijna kapot was, kocht ik een nieuwe, maar ik vond het ook zonde om de oude tas weg te gooien. Waarom?
- Jassen: ik doe jaren met mijn jassen en gooide er dus ook nooit een weg, maar na het halveren werd het: een erin, een eruit
- Een dubbele PAX-kast: mijn enorme kledingkast was niet langer meer nodig na het ontspullen
- Kapotte backpack: ik mocht de oude backpack van mijn schoonouders gebruiken, dus waarom die kapotte bewaren om toch niet te repareren?
- Nagellak: een halve plank in de koelkast was ermee gevuld, maar sinds het minimaliseren wilde ik mijn tijd niet meer besteden aan wekelijks lakken
- Reclamefolders: de nee/nee-sticker was een zegen in het consuminderen en verminderen van papierverspilling
- Nieuwsbrieven: ik schreef me ook uit voor alle nieuwsbrieven om de verleiding van kopen weg te halen
- Een papieren agenda: ik was trots op mijn georganiseerde, leren agenda, maar een agenda-app op je telefoon is eigenlijk genoeg
- Mijn papieren administratie: bonnetjes van spullen die ik niet meer had en oude loonstroken, alles werd uitgezocht en eventueel gedigitaliseerd
- Verjaardagskaarten: ik bewaarde ze op een prikbord of in en doos, want ik vond het zo sneu weg te doen
- Televisie-abonnement: dit abonnement ruimde als eerste het veld, want waarom heb je dit nog nodig als je internet hebt en tv kan streamen?
- Televisie: niet lang daarna volgde de televisie zelf, want met een laptop én beamer heb je een tv echt niet meer nodig
- Blurayspeler: niet meer nodig zonder tv en ook met tv werd het eigenlijk nooit gebruikt
- Dvd’s: zelfs de films die ik wel op dvd had, streamde ik alsnog uit gemak
- Cd’s: ik kwam erachter al lang geen apparaat meer te hebben om ze af op af te spelen
- iPad: onze tablet werd gestolen en we besloten ook zonder te kunnen, want we hebben ook een laptop en telefoons
- Reservetelefoons: eentje werd bewaard en was een zegen na de diefstal van onze telefoons, maar de rest werd met liefde doorgegeven
- Oude opladers: oude opladers als reserve vind ik nu zonde van de ruimte en opslag
- Verpakkingen: ik bewaarde de verpakkingen van elektronica en ik kan nu niet meer begrijpen waarom
- Mijn boekenkast: ik verkocht mijn boekenkast en hield alleen de boeken die wat voor me betekenen of ik nog wil lezen
- Studieboeken en naslagwerken: ik gebruikte ze nooit meer en het grootste deel was al achterhaald
- Tijdschriften: gelezen tijdschriften worden nu met liefde doorgegeven en niet bewaard
- Puzzels: hoewel ik nu toevallig in een puzzelfase zit, mis ik mijn oude puzzels zeker niet en leen ik liever ‘nieuwe’ onbekende puzzels van familie en vrienden
- Kapstok: in mijn nieuwe huis paste mijn kapstok niet meer in de hal en die had ik daarom altijd bewaard voor een volgend huis, al zes jaar
- Oude meubels: zo had ik meer kleine meubels bewaard ‘voor het geval dat’, maar het lag er al jaren ongebruikt
- Decoratie: ik vond het leuk om regelmatig af te kunnen wisselen met kaarsjes en frutsels en ‘reserve’ te hebben, maar ik hield alleen wat ik echt leuk en nodig vond
- Kerstboom: de kunstboom en meeste versiering ruimde het veld en ik kies nu voor een minimalistische kerst
Veel dingen die ik ooit normaal vond of nodig dacht te hadden, heb ik dus niet meer. Op alle andere gebieden heb ik drastisch geminimaliseerd, zoals mijn make-up (mascara en oogpotlood, that’s it), hobbyspullen, bestek, servies en eigenlijk alles. Niet omdat ik ernaar streef zo min mogelijk spullen te hebben, maar omdat ik prima zonder kan en zo over kan houden wat er voor mij wel toe doet.
