Help ik ben zwanger | Moeders en minimalisme | Minimale babyuitzet | Tidy Minds

Help, ik ben zwanger – en nu?

Een paar week geleden zag ik dat ene onvergetelijke beeld: twee streepjes op een zwangerschapstest. Help, ik ben zwanger! Een verrassing is het niet, want we waren bewust bezig met deze droom en hebben de wens om een gezin te starten. We zijn door het dolle heen. En toch gaat er ook door ons heen: waar zijn we aan begonnen?

Waar zijn we aan begonnen?

Moederschap voelt als iets wat anderen doen. We hebben absoluut een kinderwens, maar als nieuwe ouders kunnen wij ons er nog maar weinig van voorstellen hoe dat nou echt zal zijn en voelen. Zouden we in de toekomst terugkijken op deze kinderloze periode in ons leven en zou dat dan net zo onwerkelijk voelen?

Zwanger zijn is net zo goed iets voor andere vrouwen en het is onwerkelijk dat mijn lichaam nu een nieuw mensje aan het maken is. Het zijn maar twee streepjes, meer is er nu niet. Of was die vage misselijkheid misschien al een voorbode? Terwijl onze wereld op zijn kop staat, is er nog niets aan mij te zien. Op straat vraag ik me af hoeveel andere vrouwen er zwanger zijn en ook dit geheim delen zonder dat je het ziet.

Erg geheim is ons geheim overigens niet. Onze naaste familie en vrienden krijgen diezelfde dag een telefoontje met het blije nieuws. Dat schijnt niet te horen en zo leren we de weken daarna van nog zo veel meer dingen die wel of niet zo horen.

Zo weinig en zo veel informatie

Er is geen guide voor het ouderschap en ook zeker niet voor het zwangerschap. Maar er zijn wel honderden blogs die jou alle ins and outs kunnen vertellen van deze nieuwe levensfase van 9 maanden én alles daarna. Ik voel me direct totaal incompetent, als ik de huisarts opbel en vraag wat ik nu moet doen. Ik schijn naar ‘mijn’ verloskundige te moeten bellen. Heb ik die dan al? Ik lees blogs van vrouwen die al precies weten wie hun verloskundige en kraamhulp wordt, hun bevalplan en babynamen al klaar hebben liggen. Daar horen wij niet bij.

Tip: de app Zwangerschap+ vertelt ons iedere week wat er met ons wondertje in de buik gebeurt en de app Zwangerhap is mijn vraagbaak als het gaat over ata ik wel of niet mag eten tijdens de zwangerschap.

Terwijl de misselijkheid de weken erna mijn leven overneemt, verslind ik de blogs met tips over deze kwaal. Gember doet me weinig en veel andere tips zijn ook niet voor mij weggelegd. Medicatie is het enige wat er wel voor zorgt dat ik niet iedere dag spuug. Inmiddels zit ik in mijn tweede trimester en zijn we compleet verliefd op ons minimensje van de echo, maar is de misselijkheid nog niet voorbij. Dat is volgens de meeste blogs meestal wel zo na het eerste trimester, maar helaas is het voor mij kennelijk nog een tijdje doorzetten.

De blogs blijf ik overigens wel verslinden. Ik kom er achter hoe weinig ik weet van zwanger zijn. Bij biologie leer je over de conceptie en dat een bevrucht eitje zich dan nestelt in de baarmoeder. We weten ook dat het eerste trimester een spannende periode is – maar besluiten niet mee te doen aan het grote geheim houden – dat er zoiets is als een placenta en dikke buik. Het concept bevalling ken ik vooral uit films en series van dat beeld van een vrouw in de stijgbeugels in het ziekenhuis. Mijn kennis blijkt behoorlijk incompleet en ik vraag me bij vlagen af wanneer ik door de mand val en iemand ons deze zwangerschap komt afnemen.

Moeders en minimalisme?

En dan doet de eerste checklist voor een babyuitzet de intrede. Ik lees over spullen waarvan ik nog nooit gehoord heb en die niet in ons minimalistische huis zullen passen. Sinds het ontspullen is het vermijden van nieuwe spullen een automatisme en tweede natuur. Het komt niet eens meer in ons op om steeds maar nieuwe dingen te kopen. Bij het lezen van alle lijstjes komt een weerzin voor al die babyspullen op. Gaan moeders en minimalisme wel samen?

Ik lees gelukkig ook lijsten voor een meer minimale babyuitzet. Ze variëren sterk van elkaar en ik vind de kortste de leukste. Box? Nergens voor nodig. Kinderwagen? Doe mij maar een draagdoek. Commode? Iedere kastruimte voldoet. Aankleedkussen? In de praktijk zou je net zo vaak bank of bed gebruiken.

We parkeren de minimale babyuitzet voor het laatste trimester, als het echt niet anders meer kan. Tot die tijd nemen we met veel liefde en enthousiasme de oude babyspullen van familie en vrienden aan die ons wél handig lijken. En stiekem blijken de (schoon)ouders echt niet zo minimalistisch te leven en ligt onze eigen vroegere babyuitzet daar nagenoeg compleet nog op zolder. Niet onze stijl, maar wel zo handig.

Dus: waar zijn we aan begonnen? Aan het spannendste wat we ooit gaan doen. Maar gelukkig wordt niemand geboren als ouder en hebben ‘die anderen’ het ook allemaal moeten leren. Dat gaan wij de komende tijd dus ook maar doen. Op onze eigen en minimalistische manier, dat dan wel.

Bewaar deze blog op Pinterest om later te herlezen:

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven