Tidy Minds | Boekenkast | Boeken | Ontspullen | Minimalisme

Boeken opruimen volgens Marie Kondo: dit was mijn resultaat

Boeken opruimen bij Marie Kondo is een apart deel in haar boek. En dat snap ik maar al te goed. Mijn boekenkast bleek voor mij de grootste hobbel bij het ontspullen. Waar Marie Kondo je adviseert om spullen met emotionele waarde voor het laatst te bewaren, omdat dat meestal het moeilijkst is, was dat voor mij anders. Memorabilia, souvenirs, cadeautjes en andere spullen met emotionele waarde gingen zonder moeite door het minimalismeproces, maar het lukte me maar niet om aan mijn boekenkast te beginnen. Uiteindelijk moest toch ook die boekenkast eraan geloven en begon ik mijn boeken op te ruimen met Marie Kondo-tips.

Mijn boekenkast als grootste struikelblok

Ik ben altijd al een lezer geweest. Ik heb het als kind al gepresteerd om de kinderboekencategorie van de plaatselijke bibliotheek uit te spelen. Zodra ik uit huis ging, was daar dus altijd het pronkstuk van mijn huis: een steeds grotere collectie boeken. Het begon met twee planken, maar dat bleek al snel niet genoeg. Toen ik een koophuis zocht, was daarom een belangrijk criterium: er moet een muur in de woonkamer beschikbaar zijn voor al mijn boeken. Het eindstadium van mijn boekencollectie was dus een boekenkastwand. Het was een geliefd deel van mijn huis. Ik kende mijn collectie door en door. Als mijn vriend een titel of auteur noemde, kon ik zonder te kijken vertellen waar het boek in de kast stond. Alles was met zorg gesorteerd en in de kast weggezet.

Boeken opruimen met Marie Kondo: ik voelde toch sparkjoy?

Alle boeken, blogs en guides over ontspullen, minimalisme en opruimen rekenen vrij straf af met boekenverzamelingen. Je hebt ze niet nodig. Je gaat de boeken niet (her)lezen, dus gaan ze het huis uit. Maar was de basisregel niet juist dat je moest houden wat je blij maakte? Marie Kondo pleit toch altijd voor die sparkjoy? Dat was dan toch juist die boekenwand? Dus mijn boekenkasten bleven.

Als ik af en toe een kritische blik wierp op mijn boekenwand, begonnen mij dingen op te vallen. Zo bleek ik toch niet ieder boek met zorg en liefde in de kast te hebben geplaatst, want dan had ik vast wel ontdekt dat ik twee boeken gewoon dubbel had. Ik bleek het boek De vliegeraar van Khaled Hosseini twee keer te hebben. Had ik het twee keer cadeau gekregen, of zonder nadenken nog een keer gekocht? Ik wist het niet eens.

Ook bekeek ik de indeling van de boekenwand nog eens goed. Ik herinnerde me dat ik bij het inrichten was begonnen met mijn favorieten en dat ik die bewust vol in het zicht had geplaatst. Dan zou ik met iedere blik op mijn boekenwand direct de boeken zien die mij blij maakten. En de rest dan? Een blik naar linksonder en daar zag ik in de hoek twee planken met thrillers. Niet mijn favoriete genre, maar het leest af en toe wel lekker weg. Waarom had ik die boeken allemaal bewaard? Ik wist vrijwel zeker dat ik ze niet ging herlezen en een prominente plek in mijn huis had ik ze kennelijk niet willen geven.

En die luchtige liefdesromans die ik jaren geleden graag las, maar nu eigenlijk niet nog een keer zou openslaan? Die stonden ook een beetje te verpieteren onderin de kast uit het zicht. En dat hoekje met die ongelezen boeken die me eigenlijk niet (meer) aanspreken, maar die ik cadeau had gekregen of ooit op de kop had getikt? Langzaam bekroop me het gevoel dat die boeken een nieuwe eigenaar nodig hadden die ze wel met liefde zou lezen.

Van een boekenwand naar twee planken

Ik besloot mijn boekencollectie drastisch terug te brengen. Marie Kondo kreeg dus toch ook vat op die geliefde boekenkast. Ik ruimde een andere en veel kleinere kast leeg. Dat zou mijn nieuwe boekenkast worden. Ik was benieuwd of dat voldoende zou zijn.

Ik pakte mijn favorieten uit de kast. De boeken van Marukami, mijn Harry Potters en Lord of the Rings, mijn prachtige koffietafelboeken en kunstboeken, de literatuur die mij had geraakt of die ik nog niet lang geleden had gekocht om te lezen. Ze kregen een mooie plek in de nieuwe boekenkast. Uiteindelijk kreeg ik maar twee van de drie planken gevuld.

Ik vond het niet moeilijk om een onderscheid te maken tussen de boeken die ik weg ging doen, die ik ging lezen om daarna weg te doen en de favorieten die in de kleinere kast mochten blijven. Het sparkjoy-criterium van Marie Kondo had ik aardig onder de knie en ik kon moeiteloos aanvoelen welke boeken mij precies blij maakten.

Mijn huis voelde ook niet leeg na het weghalen van die grote boekenkast, zoals ik had verwacht. Het voelde eigenlijk vooral fris en thuis. Ik verfde de oude boekenwand in een fris nieuw kleurtje en zette er mijn favoriete stoel. Heerlijk!

Waarom boeken opruimen zo moeilijk kan zijn

De oude boekenkasten en boeken verdwenen naar mijn tweede slaapkamer, totdat ik er een nieuw thuis voor zou vinden. Ik was er eigenlijk ook nog niet aan toe om ze echt weg te doen en gaf het nog even de tijd om er goed afscheid van te doen. Het duurde wel even, voordat ik al die boeken een nieuw thuis had gegeven. Ik moest echt even een drempel over.

Natuurlijk ging dat gevoel niet om de kasten en de boeken zelf. Het ging om het idee dat ik heb van mezelf als een belezen persoon met een mooie boekenkast als pronkstuk. Later las ik op de populaire blog Zen Habits van Leo Babauta in een opsomming van spullen die soms moeilijk weg te gooien zijn, dit over boekencollecties:

“If you love books, you probably have a hard time letting them go. You might not even question the need to have so many. It’s part of who you are. But instead of solidifying who you are, consider who you’d be without all of them.”

Ik ben een lezer en vond het fijn dat uit te dragen in een prachtige boekenkast. Maar ik ben een lezer, ik ben niet de kast of de boeken zelf. Ik heb geen enorme boekenkast nodig om te bevestigen of aan anderen te laten zien dat ik een lezer ben. De meeste boeken doen me nu weinig en stonden verstopt in een hoekje onderin de kast. Andere boeken zal ik waarschijnlijk nooit herlezen en doen me ook niet met een happy gevoel terugdenken aan het lezen ervan. Dit inzicht maakte voor mij de weg vrij om mijn boeken een nieuw leven te geven.

Is inmiddels de kleinere boekenkast dan ook verdwenen? Zeker niet. Maar wie weet.. Want ik ben een lezer. Ik ben geen boekenkast.

Bewaar deze blog op Pinterest om later te herlezen:

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven