Ontspullen en minimalisme heeft me een rustiger en opgeruimder huis opgeleverd. Het heeft ervoor gezorgd dat ik spullen en andere dingen makkelijker kan loslaten, zodat ik in plaats daarvan kan kiezen voor wat mij blij maakt. Het heeft mij daarnaast ook veel mooie inzichten opgeleverd over het bezit van spullen. In deze ontspullen-blog deel ik veel van mijn inzichten en ervaringen. Deze keer: vijf van mijn inzichten over het bezit van spullen.
Het bezitten van spullen: vijf inzichten na het ontspullen
1. Ik hoef niet alles te bezitten wat ik nodig heb
Toen laatst de moeder en broer van mijn vriend bleven slapen, bleken we een slaapzak te weinig te hebben. Mijn vriend zei meteen dat hij na werk wel even een nieuwe zou kopen. Maar waarom moeten wij twee slaapzakken hebben? We hebben er maar één, omdat we er kennelijk doorgaans maar één nodig hebben. En hebben niet al onze vrienden ook logeerspullen in huis? De oplossing bleek het lenen van een slaapzak van een vriend te zijn, maar de les was belangrijker: wij hoeven niet alles zelf te hebben. Spullen die je maar één keer per jaar of zelfs minder gebruikt, hoef je niet in je bezit te hebben. Je kan ze lenen of huren. En heb je ze wel graag, omdat je niet afhankelijk wil zijn van anderen voor jouw klusprojecten of kampeertripjes? Leen ze dan vooral ook uit aan je vrienden of (via een app als Peerby) aan je buurtgenoten. Sharing is caring, zegt de afgezaagde quote niet voor niets.
2. De prijs van spullen
Spullen kosten niet alleen bij aankoop veel geld, maar kosten je dat vooral daarna. Probeer jij je huis eens voor te stellen zonder spullen? Hoe veel sneller zou je je huis in dat geval schoonmaken? En denk eens aan de reparaties, het onderhoud of de opslagkosten van jouw spullen. Opslagkosten? Ja, opslagkosten. Op het moment dat je een rommelzolder of spullenkamer hebt, besteed je eigenlijk een deel van je maandelijkse woonlasten aan de opslag van die rommel en die spullen.
Dennis Storm schrijft hierover in zijn boek Weg ermee: “Een collega van mij was op zoek naar een huis in Utrecht in een wijk waar de prijs per vierkante meter rond de 4000 euro ligt. Ze had een maximale hypotheek aangevraagd, want ze wilde per se in die wijk wonen. Maar dat niet alleen, er moest behalve een derde slaapkamer voor een tweede kindje dat er wellicht nog wel eens van zou komen ook nog een extra kamer bij voor ‘de rommel’. Een soort zolderidee had ze erbij. […] Met andere woorden: ze was bereid 40.000 euro te besteden aan een extra kamer voor overbodige spullen. De hele bende was waarschijnlijk niet meer waard dan wat ze er in een paar maanden aan rente voor zou betalen.”
3. Ik heb niet veel nodig
Op reis merk ik iedere keer weer hoe ik prima uit kan met de beperkte hoeveelheid spullen die in mijn backpack past. Veel kleding uit mijn backpack draag ik uiteindelijk zelfs niet en vaak loop ik de hele vakantie in dezelfde fijne broek die ik steeds weer laat wassen. Ook toen ik laatst anderhalve maand niet in mijn eigen huis met mijn eigen spullen en kleding woonde, bleek ik aan tien kledingsetjes zowel zakelijk op werk als privé meer dan genoeg te hebben. Ik heb eigenlijk zoveel niet nodig.
4. In mijn spullen zitten mijn emoties opgeslagen
Sommige spullen zijn kapot of overbodig en kan je wegdoen, maar andere spullen moeten worden losgelaten. Dat zijn de spullen waarin emoties zijn opgeslagen. Dat kunnen souvenirs, fotoboeken of andere persoonlijke items zijn, maar tot mijn verbazing vooral andere spullen. Ik bleek veel spullen ‘voor de zekerheid’ te hebben uit angst voor financiële tekorten en krapte in de toekomst. Andere hobbyitems gaven me een negatief gevoel, omdat ik er maar niet aan toe kwam om ze te doen en ik daaraan werd herinnerd als ik ze weer zag liggen. Mijn boekenkast bleek niet alleen onderdeel te zijn van een fijne hobby, maar stiekem ook een manier te zijn om uit te dragen dat ik een belezen persoon was.
Mijn spullen hielden me een spiegel voor. Het opruimen en ontspullen van die items was daardoor vooral een confrontatie met mijzelf. Een confrontatie met mijn oordelen over mezelf, met mijn angsten en met mijn relatie met mijn spullen. Sommige spullen kon ik dus niet zomaar wegdoen, maar moest ik samen met de daaraan gekoppelde emoties leren loslaten.
5. Spullen vervuilen de aarde
Hoe meer ik over ontspullen en minimalisme las, hoe meer ik ontdekte over de impact van spullen. Veel mensen die minimaal leven, zijn die weg ingeslagen om de wereld een stukje groener te maken. Het boek Verborgen impact van Babette Porcelijn legt pijnlijk bloot hoe de grootste impact van de gemiddelde Nederlander wordt veroorzaakt door zijn spullen. Dan hebben we het niet over het stroomverbruik van een laptop en andere elektronica, maar over de 86% van de impact van spullen die zit in het productieproces en transport. Door minder (nieuwe) spullen te kopen houd je dus niet alleen je huis rustig en opgeruimd, maar draag je ook bij aan een betere wereld.
Bewaar deze blog op Pinterest om later te herlezen:
